الگوی مصرف دارو و عوامل مؤثر بر آن در سالمندان شهرستان گناباد

اهداف: بروز بیماری های متعدد در سالمندان و مصرف تعداد اقلام دارویی بیشتر و تغییرات فیزیولوژیک مربوط به سالمندی باعث افزایش عوارض دارویی و مشکلات مربوط به دارو درمانی و خود درمانی در سالمندان می شود. هدف این پژوهش بررسی الگوی مصرف دارو و عوامل تأثیر گذار بر آن در سالمندان شهرستان گناباد می باشد. روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1390 بر روی 323 نفر از سالمندان شهرستان گناباد که به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام گرفت. داده ها به وسیله پرسشنامه که مشتمل بر سه بخش ویژگی های دموگرافیک، الگوی مصرف دارو و عوامل مؤثر بر الگوی مصرف دارو بود به روش مصاحبه با مراجعه به خانوارهای دارای سالمند جمع آوری شد. برای آنالیز داده ها از آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی کای اسکوئر و آنالیز واریانس استفاده شد. یافته ها: از بین نمونه ها، 1/72 درصد سالمندان در سه ماه قبل از بررسی، دارو مصرف می کردند. میانگین مصرف دارو 30/0±06/4 قلم در روز بود. مصرف همزمان بیش از چهار دارو در 6/56 درصد نمونه ها مشاهده گردید. 3/53 درصد از سالمندان مصرف خود سرانه دارو داشتند. بیشترین گروه دارویی مصرفی در بین واحدهای پژوهش (8/67 درصد)، داروهای قلبی عروقی بوده است. آسپیرین، آتنولول و رانیتیدین پرمصرف ترین داروها توسط سالمندان بود. بین مصرف خودسرانه دارو با سن ارتباط معنی داری وجود داشت (020/0>p). نتیجه گیری: با توجه به ابتلای سالمندان به چند بیماری به طور همزمان غالباً دارو درمانی و الگوی مصرف دارو یکی از مهمترین مسائل در این دوره است که مستلزم توجه جدی می باشد.